Rynek pracy dla osób z dysfunkcjami stale nie jest atrakcyjny. Zwykle pracodawcy, którzy mają do wyboru pracobiorcy zdrowego oraz „chorego”, zatrudnią tego pierwszego. Choćby w takiej sytuacji, gdy ów drugi posiada marniejsze kompetencje, np. niezadowalające wykształcenie albo niedobór doświadczenia. Taka sytuacja negatywnie „odciska się” na osobach, jakie posiadają rozmaitego charakteru dolegliwości. W efekcie praktycznie w ogóle nie zamierzają iść do pracy, „przeżywają” tylko z renty i są automatycznie „wyrzucane” na margines. W Polsce „odmienność” wciąż zestawia się z czymś niewłaściwym, „egzotycznym”, kontrowersyjnym. A tymczasem osoby np. z upośledzeniem fizycznym, jednogłośnie z prawodawstwem, w ogóle nie powinny być dyskryminowane. Nie tylko w sytuacji otwartego rynku pracy. Czy istnieje dla takich jednostek jakaś inicjatywa? Gdzie mogą skierować się po radę? Czy funkcjonują jakieś wiarygodne drogi ich zatrudnienia?

Jakie są działania na rzecz osób niepełnosprawnych?

Jakąś z dróg aktywizacji osób niepełnosprawnych jest rekrutowanie wspomagane. Sama strategia ma swoje źródło w USA w latach 60. i 70. XX wieku. W Polsce zaczęto ją realizować zaledwie w 2001 roku. Teraz dużo organizacji pozarządowych wprowadza wspomnianą taktykę pomocy w nawiązaniu do osób z chorobami. Na czym ona szczegółowo polega? Trener pracy i doradca zawodowy wyszukują ewentualnego pracobiorcę i zleceniodawcę. Znaczące są tu dyspozycje ewentualnego zatrudnionego, warunki, jakie musi koniecznie obiecać właściciel, charakter obowiązków, wysokość pensji i wymiar czasu pracy. Odtąd osoba z niepełnosprawnością przechodzi konieczne badania lekarskie oraz zajęcia z Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (są one planowane przez pracodawcę). Instruktor pracy nie ma tylko wyłonić terenu, w którym będzie ona pracować, ale jeszcze przygotować innych zatrudnionych wybranej korporacji na podjęcie nowego. W dodatku powiadomić o możliwych dojazdach do firmy i ułatwić mu start w nieznanym miejscu. Przeznaczeniem szkoleniowca pracy jest także rozwiązywanie pojawiających się kłopotów pomiędzy chlebodawcą i pracobiorcą.

Następnym rodzajem pomocy są tzw. Zakłady Pracy Chronionej, które posiadają niezwykłe ułatwienia. W wyjątkowy sposób podchodzą do osób z inwalidztwem lub niepełnosprawnością, zatem: gwarantują im optymalne warunki pracy (za każdym razem przystosowane do charakteru i stopnia niepełnosprawności), opiekę medyczną i hospitalizacyjną (wyjazdy rehabilitacyjne). Wspomnianym firmom przypadają przywileje fiskalne, zniżki i dodatkowe środki ze skarbu państwa (dokumenty przyjmuje PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). Różnorodne organizacje pożytku publicznego asystujące w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych współdziałają z ZPCh. Szkolą swoich wychowanków kontaktów z pracodawcą, dopasowywania się do innej sytuacji w codziennej aktywności oraz zaradności.

Warto wspomnieć również o Warsztatach Terapii Zajęciowej, na jakich uczniowie organizacji pożytku publicznego mają okazję kontynuować swoje talenty i hobby. W niektórych organizacjach pożytku publicznego działa przynajmniej kilka wariantów takich sal, przykładowo pracownia ceramiczna, pracownia gospodarcza, pracownia rozwijania umiejętności społecznych lub praktyka zawodowa.

Gdzie jeszcze osoby niepełnosprawne mogą wypatrywać pomocy?

W którychkolwiek miejscach, gdzie planowane są kursy, praktyki, ćwiczenia, warsztaty, usługa prawnika i terapeuty. Przeważnie organizacje pozarządowe zajmują się stymulacją z niepełnosprawnością fizyczną lub psychiczną w niniejszym aspekcie. Są najdoskonalszym miejscem, w jakim owe osoby mają możliwość zwiększać swoje kwalifikacje, zdobywać wiadomości, przyzwyczajać się współegzystować z pozostałymi ludźmi oraz dostać ochronę w odnalezieniu stabilnej pracy. Przykładowo w obrębie szkoleń osoby z niepełnosprawnością mają sposobność uczęszczać w: ćwiczeniach komputerowych, zawodowych, „na odległość”, umiejętności międzyludzkich oraz w zakresie prawa. Lekcje z doradcą zawodowym mają za zadanie wsparcie osoby z chorobą w obszarze modyfikowania drogi zawodowej, zmianie profilu zawodowego, doborze warsztatów, tworzenia życiorysu czy w dobrym szukaniu ogłoszeń. Niezwykle ważne jest także to, iż organizacje pozarządowe oraz różne analogiczne formy publiczne, mogą zyskać 1% podatku od polskich wyborców. Którekolwiek zdobyte finanse są zdawane wyłącznie na pomoc osób niepełnosprawnych. Warto wyeksponować to, że w RP istnieje coraz szersza świadomość, iż za pośrednictwem wspomnianego drobiazgu można naprawdę kogoś wspomóc.

Pośrednictwo pracy to inna alternatywa, z której mają sposobność skorzystać osoby np słabowidzące. Chodzi tu wcale nie tylko o organizacje, ale wielorakie pozostałe jednostki otwarte dla wszystkich. Zawsze zajmują się umawianiem z pracodawcami „normalnych” osób, zaś na marginesie posiadają propozycje specyficzne. Chodzi tutaj o takie oferty pracy dla niepełnosprawnych, które są dopasowane do ich umiejętności. Jeśli zamierzasz otrzymać o wiele więcej porad na opisany temat, wejdź w ten link – Praca dla osób niepełnosprawnych